Islam & Seksualiteit

Wat zegt de islam over abortus? Wanneer is dit wel of niet toegestaan?

Er bestaan verschillende inzichten onder islamitische geleerden over het onderwerp abortus. Ze zijn het in ieder geval over een ding eens: na 120 dagen is abortus niet meer toegestaan. Dit wordt gebaseerd op onderstaande hadith waarin de profeet uitlegt wanneer de ziel bij de mens wordt ingeblazen. Wanneer een foetus beschikt over een ziel wordt het gezien als een volwaardig mens. Deze uitspraak is overgeleverd door Aboe Abdur-Rahmaan Abdullah ibnoe Masoed:

"Waarlijk, de schepping van eenieder van jullie vindt plaats in de buik van zijn moeder, dit gedurende veertig dagen in de vorm van een levenskiem. Daarna is het net zo lang een bloedklonter. Vervolgens is het net zo lang een klomp vlees. Dan wordt er een Engel naar hem gestuurd die in hem de ziel blaast."

Dit wil zeggen dat wanneer er na de 120 dagen abortus wordt uitgevoerd, dit gezien wordt als moord. Maar wanneer abortus wordt overwogen binnen 120 dagen, dan gelden er weer andere regels. Omdat het embryo/foetus nog niet beschikt over een ziel, wordt abortus in deze periode dan ook niet gezien als het doden van een mens. Dit betekent echter niet dat abortus zomaar uitgevoerd kan worden wanneer een zwangerschap niet uitkomt. Abortus is toegestaan in zeer uitzonderlijke situaties. Welke dit zijn, daar verschillen geleerden over van mening. Hieronder volgen enkele opvattingen van de verschillende rechtsscholen:

De Malikitische geleerden zijn het erover eens dat abortus altijd verboden is, behalve als het leven van de moeder in gevaar is. Er moet een keus gemaakt worden tussen twee kwaden. In dit geval wordt het leven van de moeder als belangrijker gezien dan het leven van het ongeboren kind. De abortus zou, als het leven van de moeder in gevaar komt, dan ook mogen plaatsvinden na 120 dagen (Van Bommel et al., 2005).

Veel juristen van de Hanafitische school stonden abortus toe tot het eind van de vierde maand zwangerschap. Sommigen stonden het zelfs toe dat het zonder toestemming van de echtgenoot gebeurde, als de reden maar belangrijk genoeg was (Van Bommel et al., 2005:60). De Hanbalitische en de Sjafiitische geleerden gingen tot op grote hoogte mee met de tolerante houding van de Hanafitische geleerden, maar beperkten vaak de periode waarbinnen nog een legale abortus mogelijk was tot veertig of vijftig dagen (Van Bommel et al., 2005:60).

4.1 Abortus bij verkrachting

De geleerden verschillen onderling in standpunten over abortus bij verkrachting. De ene groep geleerden zegt dat dit wel is toegestaan, omdat een vrouw niet alleen uit een stoffelijk lichaam zou bestaan, maar ook uit een geestelijk lichaam (Van Bommel et al., 2005). Een vrouw die zwanger raakt onder deze criminele omstandigheden, is zelfs jaren na deze gebeurtenis nog bezig met het verwerken van deze traumatische ervaring en heeft zelfs dan nog geestelijke bijstand nodig. Voor veel van de verkrachtingsslachtoffers is het haast ondraaglijk om een kind te moeten dragen en op te voeden dat verwekt is op deze manier (Van Bommel et al., 2005). En dan hebben we het nog niet eens over het kind zelf, dat moet opgroeien met de idee dat het is verwekt onder dergelijke omstandigheden.

Maar ondanks dit, zijn er geleerden die zeggen dat verkrachtte vrouwen dit lot moeten ondergaan en het accepteren. Zij mogen dan geen abortus uitvoeren. Zie het filmpje van Tariq Ramadan